Martes, Nobyembre 22, 2016

Uha (Tula)

Uha


U-Uha,uha,uha…Itay, naririnig mo?
Ang sinabi ko, yakapin mo rin sana ako
U-Uha,uha,uha… makinig ka naman o
Nais ko lang madama ang init ng bisig mo

O, bakit mo binigay itong lampin kay inay?
Ayaw mo na ba akong bihisan aking itay?
Nais ko lang madama ang haplos ng yong kamay.
At maglaro sa ‘yong bisig nang habangbuhay

Yehey! Sawakas, hinalikan ako ni Itay
Ngunit bakit ang halik mo’y labis na kaytamlay?
Napakalamig at sa wari ko’y walang buhay
Hindi mo na ba ako mahal, oh aking itay?

Naku! At saan ka naman ba tutungo itay?
Bakit mga maleta ang iyong tangay-tangay?
At iniwan mo namang tumatangis si Inay
Uha, uha, uha…ako’y ‘wag mong iwan Itay!

Di ba sabi mo Itay, aalis ka sandali?
Bakit hanggang ngayo’y  di ka pa rin umuuwi?
U-uha, uha, uha…hi-hindi! Hindi! Hindi!
Sadya bang ang pangako’y napapako nang lagi?

Ang hangad ko lang naman ay matutong maglakad
Habang hawak-hawak ko ang iyong mga palad
Nais ko lang matikman ang hapdi ng ‘yong palo
Upang pangaralan ako at bigyan ng payo

Ang damut-damot n’yo naman po sa akin Itay
Ang iyong pagbabalik, kaytagal kong hinintay
Wag n’yo naman pong ipagdamot ang pag-ibig n’yo
Konti lang naman po ang hinihingi ko sa ‘yo

Uha, uha…sino s’yang sa iyo’y umuuha?
U-uha, uha, uha…sino siya, sino s’ya?
Nakikipagtunggali nitong aking pag-uha
Hi-hindi! Hindi! Tu-tumigil ka, tumigil ka!


Balita ko’y may ibang umuha sa ‘yong bisig
Panay daw ang paghele at ang iyong pagtapik
Napakapalad niya pagkat ‘yong pinarinig
Ang heleng hinanap-hanap ng aking pandinig

Uha, uha…Itay, bakit s’ya’y naririnig mo?
Habang ako nama’y binging pinakikinggan mo
Itay, sa akin po ay makinig ka naman o
Nais ko lang matanaw kahit ang anino mo

Sa bawat higpit ng pagyakap mo sa kaniya
Ay siya ring higpit ng aking pangungulila
Bulyaw at sermon mo, sa kan’ya’y sumpang kaytinik
Ngunit himig na hinangad ng aking pandinig

(Uha)
Itay, ang daliri ko’y kaya ko nang bilangin
(Uha)
Ang mga tuhod ko’y naitutuwid ko na rin
(Uha)
Kaya ko nang baybayin ang salitang pag-ibig
(Uha)
Ngunit bakit ang itay, di ko maisatinig?
Ngayon ay bulag na nga, ang aking mga mata
Maging ang damdamin ko, ngayo’y kinalawang na
Ang telon ng guni-guni, ngayo’y nagsara na
Ang nagbabagang pag-asa, ngayo’y kaylamig na

Ngayo’y said na nga, itong aking mga luha
Ngayo’y sumusuko na, ang lalamuna’t dila
Ang mga uha ko’y unti-unting binubura
Nitong gula-gulanit kong damdami’t haraya!

(Ngayo'y hindi na ako uuha
Uha, uha, uha, uha..
Hinding-hinding-hindi na
Uha, uha, uha..
Hinding-hindi na
Uha, uha..
Hindi na
Uha..)

Ngayon sa paningin ko, ikaw ay nakapinta
Sa kahimbinga’y di magkalasan ‘yong pilik-mata
Kasabay ng mga liwanag na nagluluksa
Sa dahan-dahang natutunaw na kandila

At sa sapilitang pagtakas ng kaluluwa
Nawa’y baunin mo ama
            Ang aking huling pag-UHA…

Walang komento:

Mag-post ng isang Komento